Lembrou-me Route66 (Kerouac) e uma francesa de minha adolescência (Françoise Hardy). Eis o que encontro na Wikipedia:
«Um sofá de veludo, uma catedral subterrânea, a taiga russa, um comboio no campo», é assim que esta banda que nasceu entre Paris e as sombras americanas de "On the Road" de Kerouac se descreve no MySpace. Estiveram em Sines a mostrar o folk melancólico com os laivos q.b. de country da moda, que enchem o disco de estreia "Gee Whiz, but this a Lonesome Town", editado o ano passado. No centro de tudo está a voz da francesa Rosemary, que tal como os seus colegas de banda assumiu o último nome Moriarty, seguindo o exemplo dos Ramones.
Música para o anoitecer de um bom dia ou a aurora depois da tempestade.
Um comentário:
Lembrou-me Route66 (Kerouac) e uma francesa de minha adolescência (Françoise Hardy). Eis o que encontro na Wikipedia:
«Um sofá de veludo, uma catedral subterrânea, a taiga russa, um comboio no campo», é assim que esta banda que nasceu entre Paris e as sombras americanas de "On the Road" de Kerouac se descreve no MySpace.
Estiveram em Sines a mostrar o folk melancólico com os laivos q.b. de country da moda, que enchem o disco de estreia "Gee Whiz, but this a Lonesome Town", editado o ano passado.
No centro de tudo está a voz da francesa Rosemary, que tal como os seus colegas de banda assumiu o último nome Moriarty, seguindo o exemplo dos Ramones.
Música para o anoitecer de um bom dia ou a aurora depois da tempestade.
Postar um comentário